فیلم مستند "جمهوری هرسکوگ" با موضوع پناهجویان ساخته حامد علیزاده فیلم ساز افغانستانی در شهر ویسترنورلند کشور سویدن به نمایش درآمد.
این فیلم در روز نخست نمایش با استفبال گسترده قرار گرفت و در دو نوبت به نمایش گذاشته شد.
حامد علیزاده می گوید هدف او از ساخت این فیلم توجه به مساله مهاجرت است که به گفته او در صورت عدم توجه دولت سویدن آهسته آهسته می رود که این مساله به یک بحران انسانی در این کشور تبدیل شود.
آقای علیزاده به خبرگزاری بخدی گفت: "همه فکر می کنند که بحران انسانی در غرب در مرزهای یونان و ترکیه اتفاق می افتد اما آنچه برای من بحران حساب می شود بحران هویتی است که در زمان زندگی یک مهاجر در کشور میزبان شکل می گیرد."
به گفته او، آنچه که موجب حل مشکلات پناهجویان می شود آگاهی از جامعه میزبان و برعکس آن اگاهی جامعه میزبان از مهاجرین است و این شناخت و معرفت را باید از یک جایی شروع کرد.
این فیلم ساز افغانستانی می گوید که در بحبوحه مهاجرت، کشورهای میزبان کمتر به پناهجویان توجه می کنند که این مساله باعث خواهد شد که میان جامعه کشورهای میزبان و پناهجویان، فاصله ایجاد شود.
در یک سال اخیر، موجی از پناهجویان از کشورهای سوریه، افغانستان، عراق و اریتریا خود را به کشورهای اروپایی به ویژه سویدن رسانده اند.
دولت سویدن به تازگی دادن اقامت دایم به پناهجویان را متوقف کرد و مطابق قانون جدید این کشور، به پناهجویان اقامت موقت یک سال تا سه ساله داده می شود.
کارشناسان می گویند که دولت سویدن به این شکل می خواهد جلو موجی از مهاجرت به این کشور را بگیرد، در حال حاضر پروسه طی مراحل درخواست اقامت از یک تا سه سال به درازا کشیده شده است.
داستان فیلم
فیلم جمهوری هرسکوگ در یک شهر کوچک در ولایت ویسترنورلند تصویر برداری شده است.
موضوع فیلم در باره زندگی ساکنان یک کمپ مهاجران و کارهای روزانه انها است و همین طور بخش دیگری از این فیلم در باره یک مرد سویدنی به نام استیفن می باشد که صاحب تنها دکان در این شهر کوچک است.
استیفن که با تمام افراد این کمپ دوست است سعی در کمک رسانی و معرفی جامعه سویدن به آنها را دارد.
او در دکان کوچک خود بعضی فعالیت ها را برای مهاجرین ایجاد می کند تا بتواند به وسیله این فعالیت ها زمان طولانی انتظار برای دریافت پاسخ از اداره مهاجرت را کوتاه تر کند.
حامد علیزاده می گوید از زمان ایجاد اولین ایده برای ساخت فیلم تا تولید آن بیش از ده ماه در بر گرفت.
به گفته او، سخت ترین بخش این فیلم در جریان فیلم برداری اعتماد سازی بین مهاجرین بود که با مشکلات روحی و روانی زیادی مواجه هستند آنها با کمره و سازنده فیلم و سوال های شخصی مشکل داشتند.
دیوارهای نامرئی
علیزاده می گوید که زندگی پناهجویان در کشور میزبان در مقایسه به کشور اصلی شان از هر نظر تفاوت زیادی دارد و مهاجران نمی خواهند این تفاوت ها علنی و یا اعلام شود.
او گفت: "معمولا مهاجرت با عکس های لوکسی که در کشور میزبان گرفته می شود شناخته می شود، در حقیقت این تعریف و باور را به خانواده و بستگان شان می دهد که صاحب عکس در جاهای لوکس زندگی می کنند و دغدغه زیاد پولی هم ندارد."
حامد علیزاده افزود در جریان فیلم برداری مهاجران می گفتند اگر این فیلم در کشور اصلی شان نمایش داده شود و بستگان شان آن را بیبینند، آبروی آنها خواهند رفت.
به گفته علیزاده، این مساله دیوارهای نامرئی است که بین جامعه مهاجر و جامعه میزبان کشیده شده است.